Obgryzanie paznokci to dla wielu osób sposób na pokonanie stresu, lęku, złości czy nudy. Natrętny nawyk obgryzania paznokci otrzymał nazwę z języka greckiego – onychofagia (od onycho- paznokieć, phagia – jeść). Problem dotyczy głównie dzieci i młodzieży, ale często i dorośli nie potrafią się przed nim opanować. Zdrowe zakupy Obgryzanie paznokci można porównać do wierzchołka góry lodowej - świadczy ono o tym, że dziecko nie radzi sobie z emocjami. I właśnie zmiana tego, co stanowi źródło problemu, jest znacznie ważniejsza niż wytrzebienie mało estetycznego nawyku. Joanna Salbert, psycholog i psychoterapeuta z Centrum medycznego ENEL-MED w Warszawie OCL: Dlaczego dzieci obgryzają paznokcie? JS: To nawyk, który wskazuje na to, że dziecko nie radzi sobie z napięciem. Ten problem najczęściej dotyczy dzieci w wieku przedszkolnym i jest reakcją na jakąś stresującą sytuację: mogą to być np. kłopoty w domu: konflikt między rodzicami czy choroba, przeprowadzka, przyjście na świat rodzeństwa. Zawsze szukam czynnika, który przyczynił się do wzrostu napięcia u dziecka. Pójście do przedszkola też może być takim czynnikiem sprawczym. Jeśli dziecko nie dostaje wtedy od bliskich wsparcia w radzeniu sobie z emocjami, wyrażaniu ich, to w sposób nieuświadomiony szuka pomocniczych sposobów, by dać ujście napięciu. Jednym z nich jest właśnie obgryzanie paznokci. OCL: Jak należy wspierać świeżo upieczonego przedszkolaka? JS: To wsparcie to dłuższy proces, który powinien się zacząć znacznie wcześniej i trwać nieprzerwanie, a nie tylko gdy dziecko musi sprostać trudnej sytuacji. Rodzice mają rozpoznawać, co się dzieje z ich dzieckiem, uczyć je okazywania, a potem także nazywania własnych emocji. Trzylatek nie ma jeszcze wykształconej takiej umiejętności, więc to raczej rodzice powinni umieć nazwać to, co się dzieje z dzieckiem, i akceptować emocje towarzyszące przedszkolnym początkom. Nie ma dobrych i złych emocji, każdy z nas ma prawo do odczuwania wszystkich. Ważne, na jakie sposoby wyrażania tych emocji przez dziecko rodzice się zgadzają. Powinni uznać, że jeśli maluch idzie do przedszkola, może się bać, być smutny, tęsknić za rodzicami. Jeśli oni to rozumieją, to dają dziecku przestrzeń na te emocje. Nie należy tego bagatelizować, negować, mówić, że wszystko się ułoży, bo dla malucha to chwila tu i teraz, i właśnie mu się nie układa. OCL: A rodzice często próbują motywować dziecko na różne sposoby, np. mówiąc: "nie bądź beksą". Jak to działa na malucha? JS: To właśnie bagatelizowanie, negowanie emocji, które dziecko odczuwa. Rodzice w ten sposób wysyłają mu komunikat: "nie masz prawa do takich emocji". OCL: Skoro to brak wsparcia w trudnych sytuacjach powoduje, że dziecko zaczyna obgryzać paznokcie, to znaczy, że da się zapobiec wystąpieniu tego nawyku? JS: Tak uważam. Taką prewencją jest praca rodzicielska, która się zaczyna od narodzin dziecka. Jeśli napięcie nie będzie się w nim kumulowało, maluch nie będzie musiał szukać dla nich ujścia. Trudne sytuacje są wpisane w życie, wielu z nich nie możemy zapobiec, ale warto obniżać napięcie u dziecka. Polecam aktywność, która działa uspokajająco i relaksująco, czyli doznania zmysłowe (np. czuciowe i słuchowe), np. muzykę, kontakt z wodą, masaże, zabawy w wyściskiwanie i przepychanie, delikatny dotyk, zajęcia plastyczne, taniec, ruch, w zależności od tego, jakie dziecko ma preferencje. Pomysłów na rodzaje aktywności, które mogą dziecko wyciszać, uspokajać, jest całe mnóstwo. OCL: Warto to robić na co dzień, nie tylko w chwilach trudnych dla dziecka, ponieważ sytuacje stresowe wcześniej czy później się pojawią. JS: Tak, należy budować takie rytuały i włączać je w codzienną aktywność, to na pewno będzie procentować w przyszłości. A jeśli dziecko z jakiegoś powodu odczuwa napięcie, warto zwiększyć limit tych doznań, poświęcić więcej czasu na zrelaksowanie malucha. OCL: Obgryzanie paznokci to problem nie tylko estetyczny, choć często jest tak powierzchownie postrzegane... JS: To przede wszystkim nieprawidłowy nawyk, oznaka złego radzenia sobie z emocjami. Jeśli rodzice nie zareagują, nie zbudują innych wzorów zachowania u dziecka, to problem, i to znacznie poważniejszy niż samo obgryzanie paznokci zostanie, nawet jeśli sam nawyk zaniknie lub będzie zastąpiony przez inny. OCL: A więc obgryzanie paznokci to przede wszystkim niepokojący sygnał? JS: Tak, to oznaka, że z dzieckiem dzieje się coś niedobrego, czemu trzeba przeciwdziałać i czego nie wolno bagatelizować. OCL: Jak rodzice powinni reagować, kiedy widzą, że dziecko obgryza paznokcie? JS: Dziecko nie robi tego świadomie, to jest nawyk, automatyczne zachowanie, dlatego karanie dziecka czy zwracanie mu uwagi nie przyniesie efektu zmniejszającego. Kiedy widzimy, że dziecko obgryza paznokcie, nie skupiajmy się na tym objawie, nie reagujmy na to jak na niepożądane zachowanie. Zamiast tego podsuńmy dziecku coś, czym może zająć rączkę, np. specjalne zabawki antystresowe: piłeczki, ludziki o przyjemnej fakturze, które powodują rozluźnienie. Nie należy karać, besztać, wyśmiewać, szykanować czy zakazywać, ale pokazywać alternatywną drogę. Konsekwencje zdrowotne onychofagii ONYCHOFAGIA (onycho - paznokieć, phagos - jeść), czyli nawykowe obgryzanie paznokci, jest zaliczane do specyficznych zaburzeń zachowania i emocji rozpoczynających się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym. Obgryzanie paznokci zwiększa ryzyko zakażeń bakteryjnych, grzybiczych i pasożytniczych, także na drodze fekalno-oralnej, np. owsicy. Sprzyja też infekcjom, takim jak opryszczka czy zapalenie dziąseł, zakażeniu i uszkodzeniu płytki i wału paznokciowego. Ten nawyk może również spowodować patologiczne zmiany w obrębie narządu żucia. OCL: Czyli nie pytać również np.: "Kochanie, czym się denerwujesz?", nawet jeśli to nie jest dla nas oczywiste? JS: Można zapytać albo powiedzieć dziecku "widzę, że jesteś zaniepokojony/ zaniepokojona", by dać wyraz temu, że zauważamy i rozumiemy jego emocje. Nie należy jednak nadmiernie się na tym skupiać, tylko szukać rozwiązania. Jeśli chcemy, by coś wygasało, nie koncentrujmy się na tym. OCL: Jakie błędy najczęściej rodzie popełniają w takiej sytuacji? JS: Poważnym błędem jest sugerowanie, że dziecko robi coś nagannego, niewłaściwego, coś gorszego w porównaniu z rówieśnikami. To buduje w nim negatywny obraz samego siebie, zamiast przekonania, że poradzi sobie w trudnych sytuacjach. OCL: Dlaczego rodzice dość często reagują właśnie w taki sposób, próbują zawstydzać czy ośmieszać dziecko? JS: Może to wynika z ich własnego doświadczenia? Jestem daleka od oskarżania rodziców, wierzę, że kierują się troską, a nie złą wolą. OCL: Ale to potęguje stres u malucha... JS: Tak, on ma poczucie, że jest gorszy od innych, że zawiódł swoich rodziców. Oni w ten sposób informują dziecko, że nie akceptują napięcia, emocji, uczucia, które w nim jest. OCL: A co Pani sądzi o takich metodach jak smarowanie paznokci dziecka specjalnymi płynami o gorzkim smaku? JS: To zgodne z założeniami szkoły behawioralnej: zachowanie niepożądane należy łączyć z czymś nieprzyjemnym, by nawyk wygasł. Nie polecam tego w praktyce, ta metoda nie jest mi bliska. Wolę szukać innej drogi, np. przez odstresowanie i relaks. OCL: Dlatego że to smarowanie pozwoli pozbyć się nawyku, ale nie rozwiąże problemu, który będzie się manifestował inaczej albo w ogóle, a wtedy dziecko zostanie z tym samo… JS: Tak, prawdopodobnie maluch znajdzie inne sposoby, równie niekonstruktywne, jak choćby masturbacja, która często staje się metodą radzenia sobie z napięciem. Trzeba zająć się źródłem problemu, a nie tylko zwalczać jego przejawy. OCL: Co jeszcze w zachowaniu dziecka może wskazywać na to, że ono nie radzi sobie z emocjami? JS: Rodziców powinny też zaniepokoić psychogenne bóle głowy, brzucha, czyli takie, które nie mają podłoża somatycznego, a ich przyczyn trzeba szukać w warstwie psychologicznej, czy też nasilone objawy lękowe. Takim barometrem są zmiany w zachowaniu dziecka: zarówno nasilenie agresji, jak i wycofanie się. Trzeba pracować z dzieckiem nad rozpoznawaniem, wyrażaniem przez nie emocji, nad akceptowaniem własnych odczuć i, na ile to możliwe, zmniejszać źródło napięcia… OCL: Czyli jeśli rodzice ciągle się kłócą, metody relaksacyjne dziecku nie pomogą… JS: Niestety, wniosą niewiele. Wbrew temu, co się często sądzi, dziecko wcale nie musi słyszeć kłótni między mamą a tatą, ono wyczuwa panujące między nimi napięcie, obecne także w niewerbalnej komunikacji. I to wymaga zmiany. Na szczęście rodzice są coraz bardziej świadomi tego, że zachowanie dziecka może być wyrazem i efektem tego, co się dzieje w rodzinie. OCL: A czy przydatny jest system kar i nagród? Np. obiecanie dziecku czegoś, na czym mu zależy, jako nagrody za nieobgryzanie paznokci? JS: To także metoda behawioralna - niektórzy psychologowie je zalecają. Ja jestem sceptyczna, zwłaszcza że trafiają do mnie rodzice, którzy wypróbowali te metody, ale na dłuższą metę okazały się one nieskuteczne. Można spróbować je stosować w sytuacji, gdy nawyk obgryzania paznokci został utrwalony, choć źródło napięcia wygasło. Np. maluch stresował się przyjściem na świat rodzeństwa, potem sytuacja się unormowała, ale nawyk pozostał: samo obgryzanie paznokci jest nagradzające (daje ulgę, przynosi przyjemność). Wtedy widziałabym zasadność włączenia metod behawioralnych, czyli łączenia tego nawyku z czymś nieprzyjemnym czy wzmacniania zachowań alternatywnych, czyli nagradzania za nieobgryzanie paznokci. Rozmawiała: Kinga Szafruga
Kamila Śnieżek. Data publikacji: 20.01.2023. Onycholiza to schorzenie dotyczące płytki paznokcia, wpływające na jej wygląd i zaburzające zdrowy wzrost. Choroba ta bywa mylona z grzybicą paznokci i przez to nieprawidłowo i nieskutecznie leczona. Onycholiza może występować na paznokciach dłoni i stóp, a ignorowana szybko prowadzi
W artykule tym przedstawię podstawowe informacje na temat zaburzenia, następnie zaproponuję sposoby jakie może zastosować rodzic chcący pomóc swojemu dziecku w przezwyciężeniu trudności. Zasygnalizuję też problem obgryzania paznokci przez nastolatki, osoby dorosłe. Nawykowe obgryzanie paznokci, określane terminem onychofagia jest sposobem rozładowywania napięć emocjonalnych. Występuje u dzieci i młodzieży, ale zdarza się również u dorosłych. Dzieci, tak jak starsi, na co dzień stykają się z różnymi problemami. W przeciwieństwie do dorosłych nie potrafią nazwać swoich odczuć, nie znają też sposobów radzenia sobie z nimi, dlatego różnymi metodami starają się zlikwidować napięcie, np. wkładają palce do buzi, kręcą włosy. Taka reakcja przynosi im ulgę. Obgryzanie paznokci wywołują napięcia emocjonalne o różnych przyczynach. Zwykle są to nowe, trudne dla dziecka sytuacje, np. pójście do przedszkola. czy szkoły, narodziny rodzeństwa, przeprowadzka lub rozstanie rodziców. Mogą to być też nieodpowiednie metody wychowawcze rodziców, ich zbyt częsta krytyka, wysokie wymagania. Impulsem bywają, także bajki lub gry wideo, które wzbudzają w dziecku niepokój. Zdarza się, że obgryzanie paznokci jest przejściowe i zanika, kiedy dziecko upora się z jakimś problemem. Onychofagia może przenieść się w inną formę zachowania (np. przygryzanie warg, nadmierne wiercenie się). Bywa też i tak, że dziecko skubie paznokcie u rąk (ale i u nóg) w każdej sytuacji. Z czasem przechodzi to w nawyk – staje się wyuczonym zachowaniem, nie pełni już takiej funkcji jak na początku. Wtedy, by uporać się z problemem, potrzebna jest pomoc psychologa, który podejmie odpowiednią terapię. Ten odruch może wystąpić zarówno u dzieci nadpobudliwych, jak i nieśmiałych, bo trudniej radzą sobie one z różnymi uczuciami. Często pojawiają się u nich także tzw. objawy pomocnicze – ciało pokazuje, że coś jest nie tak, np. niekontrolowane drapanie się, machaniem nogą podczas siedzenia, pociąganie nosem itp. Obgryzanie paznokci u dzieci może być również zachowaniem podpatrzonym, np. u kolegi, rodzica. Nasi milusińscy bowiem z łatwością naśladują zachowania różnych osób. I tak, jak uczą się np. zachowania przy stole, tak samo mogą przyswoić odruch obgryzania paznokci. Warto uświadomić dziecku, że obgryzione paznokcie nie tylko wyglądają nieładnie, ale że wkładanie brudnych rąk do buzi może być też przyczyną różnego rodzaju chorób, np. infekcji wirusowych, owsicy, zapalenia dziąseł itp. Musimy pamiętać: kiedy nasze dziecko się boi, obgryzanie paznokci chwilowo może zmniejszyć jego napięcie, ale zachowanie takie - utrwalone, może stać się stałą reakcją na jakieś przykre odczucie. W tym momencie zaczyna się problem zarówno dziecka jak i rodzica. A oto kilka rad dla rodzica: Dbaj o to, by dziecko miało krótko przycięte paznokcie. Paznokcie dziecka możesz też smarować płynem przeciw obgryzaniu- ma on gorzki smak. Staraj się, by dziecko miało pod ręką jakąś elastyczną zabawkę np. gumową piłeczkę, marchewkę do pogryzania itp. Gdy widzisz, że maluch wkłada palce do buzi, możesz mu rzucić porozumiewawcze spojrzenie, odwrócić jego uwagę, np. ./propozycją zabawy itp. Spędzaj z dzieckiem czas, np. bawcie się razem, czytajcie książki, itp. Nie wyśmiewaj dziecka, nie krytykuj go. Okaż dziecku wsparcie, bądź cierpliwy i wyrozumiały. Jeśli problem dotyczy dziecka małego, gdy tylko zauważysz, że wkłada palce do ust, delikatnie wyjmij mu rękę z buzi, nie komentuj, nie krzycz. Obserwuj, w jakich sytuacjach dziecko gryzie paznokcie. Jeśli obgryza oglądając telewizję, usiądź obok i tłumacz, co dzieje się na ekranie. Jeżeli podczas nauki – zaproponuj pomoc. Możesz razem z dzieckiem opracować własny system przypominania- kodów, np. gdy zobaczysz, że nasz milusiński wkłada palce do ust, rzuć hasło „paznokieć” i uśmiechnij się. Dziecko zrozumie to w mig. W wyjątkowych sytuacjach możesz je nagrodzić, powiedz np. „Jak odrosną ci paznokcie, pójdziemy z tej okazji całą rodziną do kina na film, który sam wybierzesz( oczywiście ostateczny wybór mamy pod kontrolą). Ważne, aby wspólnie świętować Staraj się jak najczęściej rozmawiać ze swoją pociechą. Naucz dziecko nazywać emocje, które odczuwa. Podpowiadaj, jak powinno radzić sobie z tymi emocjami( np. trzy razy tupnij nogą kiedy jesteś niezadowolony itp.). Zapewnij go, że kiedy jest smutne lub się czegoś boi, zawsze może z tobą o tym porozmawiać. Jeśli dziecko będzie potrafiło uświadomić sobie stan emocjonalny, będzie wiedziało też, co się z nim dzieje i jak sobie z tym radzić, nie będzie musiało używać do tego wymyślonych przez siebie sposobów. Jeśli nastolatek obgryza paznokcie, prawdopodobnie robi to od lat. Takie zachowanie trudno usunąć, bo jest już utrwalone. Twoim zadaniem jest wspieranie go, bo okres dojrzewania jest trudny, towarzyszą mu duże napięcia wywołane szkołą, relacjami z rówieśnikami, ważnymi decyzjami. Młody człowiek nie powinien zostać z tym sam. Możesz nauczyć go metod radzenia sobie z emocjami. Dobrym sposobem jest uprawianie sportu, słuchanie muzyki, ale przede wszystkim ,,bycie z nim” Wybór zależy od upodobań nastolatka. Gdy objawy gryzienia paznokci są bardzo nasilone, konieczna jest pomoc psychologa. Trzeba wtedy przyjrzeć się dokładnie funkcjonowaniu nastolatka, zająć się nim w kontekście sytuacji rodzinnej, w szkole, w grupie rówieśniczej. Na to, co się z nim dzieje, ma bowiem wpływ wiele czynników, a onychofagia to tylko czubek góry. Opracowała: Alina Beister pedagog

Obgryzanie paznokci skutkuje często rozwinięciem się w organizmie wielu chorób (np. żółtaczki, czy owsicy ). Schorzenia te są efektem przedostawania się do układu pokarmowego wirusów, bakterii czy pasożytów właśnie poprzez wkładanie palców do buzi. Często obgryzanie paznokci wynika z nudy. Dlatego też dobrym pomysłem może

Dzieci w wieku przedszkolnym często wpadają w nawyk obgryzania paznokci, który może trwać wiele lat. Jednak niewielu rodziców zdaje sobie sprawę, że obgryzanie paznokci nie tylko wpływa na ich wygląd, ale także może się odbić negatywnie na zdrowiu dziecka. Jak temu zapobiec? Zobacz film: "Co jeść, żeby paznokcie rosły długie i mocne?" spis treści 1. Przyczyny obgryzania paznokci 2. Uniemożliwienie obgryzania 3. Zachęcanie do zaprzestania 1. Przyczyny obgryzania paznokci Nawyk obgryzania paznokci u dzieci ma zwykle jakąś przyczynę. Najczęściej wynika z nieradzenia sobie z emocjami, z potrzeby zwrócenia na siebie uwagi bądź naśladowania osoby dorosłej. Jak temu zaradzić? Przede wszystkim należy na spokojnie podejść do tematu i porozmawiać z dzieckiem, przeanalizować np. czy maluch często jest krytykowany, czy są mu stawiane zbyt duże wymagania i czy jest świadkiem kłótni. Starając się rozwiązać te problemy, trzeba również działać bezpośrednio na sam proces obgryzania. Specjaliści zalecają proste ćwiczenie: widząc, że dziecko obgryza paznokcie, należy zanotować czas, miejsce i wydarzenia, które bezpośrednio poprzedzały tę sytuację (np. 12:00, praca domowa, biurko). Świadomość, w których momentach dochodzi do obgryzania, może pomóc wyeliminować zły nawyk. Obgryzanie paznokci (AdobeStock) 2. Uniemożliwienie obgryzania Pomocne może się również okazać częste skracanie paznokci. Nie mając co obgryzać, dziecko przestanie to robić. Co więcej, bakterie i brud znajdujące się pod paznokciami nie będą miały jak się dostać do organizmu. Obgryzanie paznokci skutkuje często rozwinięciem się w organizmie wielu chorób (np. żółtaczki, czy owsicy). Schorzenia te są efektem przedostawania się do układu pokarmowego wirusów, bakterii czy pasożytów właśnie poprzez wkładanie palców do buzi. Często obgryzanie paznokci wynika z nudy. Dlatego też dobrym pomysłem może być wspólne poszukiwanie hobby malucha. Kiedy dziecko będzie zajęte np. układaniem puzzli albo kolorowanką, nie będzie miało czasu na myślenie o paznokciach. 3. Zachęcanie do zaprzestania Należy również unikać werbalizowania zakazów. Mówiąc dziecku, żeby nie obgryzało paznokci, ono nie będzie myślało o niczym innym jak tylko o tym nawyku. Stawiając cel, by maluch zaopiekował się swoimi paznokciami, efekt może być dużo lepszy. Jeżeli te sposoby nie działają, można posmarować dłonie i paznokcie dziecka specjalnym płynem, żelem lub lakierem. Ich gorzki smak powinien skutecznie zniechęcić do obgryzania. Istnieją specjalne lakiery do paznokci, które uniemożliwiają obgryzanie (GettyImages) Warto także docenić starania malucha. Za każdy dzień nieobgryzania paznokci, podarować mu naklejkę, którą będzie mógł wymienić pod koniec tygodnia na nagrodę. To nie musi być zabawka. Nagrodą może być wspólne pieczenie ciasteczek lub wycieczka do zoo. Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Polecane polecamy Rozmowa z psychologiem i psychoterapeutą Joanną Salbert z Centrum Medycznego ENEL-MED. Obgryzanie paznokci można porównać do wierzchołka góry lodowej - świadczy ono o tym, że dziecko nie radzi sobie z emocjami. I właśnie zmiana tego, co stanowi źródło problemu, jest znacznie ważniejsza niż wytrzebienie mało estetycznego nawyku. źródło: Obgryzanie paznokci to problem, który dotyczy ponad 1/3 naszego społeczeństwa. Może się zacząć we wczesnym dzieciństwie, ale zdarza się, że nawyk obgryzania paznokci pojawia się u osób dorosłych. Wbrew powszechnemu przekonaniu obgryzanie paznokci nie jest nieszkodliwe. Często to kompulsywny nawyk, którego nie jesteśmy w stanie kontrolować. Obgryzanie paznokci to kompulsywny nawyk, którego nie jesteśmy w stanie kontrolować. To znaczy, że zaczynamy obgryzać paznokcie, kiedy nasz mózg nie rejestruje tego w sposób świadomy. Pozostaje to więc poza naszą świadomością, a przynajmniej dopóki nie zdamy sobie z tego sprawy i nie zaczniemy pracy nad tym, żeby obgryzanie paznokci przestało nas dotyczyć. Obgryzanie paznokci u dorosłych – przyczyny Przyczyny obgryzania paznokci są bardzo różne, jednak najczęściej winowajcą jest stres. Obgryzanie paznokci u dorosłych jest najczęściej ściśle powiązane ze stanem psychicznym. Pomaga opanować takie emocje jak złość, strach czy gniew. Nie radzimy sobie z nadmiarem emocji, więc w pewnym sensie jest to dla nas sposób rozładowania stresu. Ciężko wskazać jedną konkretną przyczynę, ale u osób bardziej wrażliwych mogą to być: problemy rodzinne, niepowodzenia w pracy, stresująca praca, problemy ze zdrowiem, kłótnie z bliskimi, lęk o najbliższych, zaburzenia psychiczne np. nerwica lękowa lub stany lękowe. Dlaczego dzieci obgryzają paznokcie? Dzieci obgryzają paznokcie z tego samego powodu co dorośli – przyczyną najczęściej jest stres. Co prawda, małe dzieci mogą obgryzać paznokcie z ciekawości lub z przekory, ale wtedy szybko z tego wyrastają. Jeśli obgryzanie paznokci nie mija, wtedy można podejrzewać, że dzieci nie radzą sobie z emocjami. Obgryzanie może być następstwem takich problemów jak pójście do żłobka, przedszkola, kłótnie rodziców, rozstanie rodziców albo problemy zdrowotne. Psychologowie dziecięcy uważają, że w przypadku obgryzania paznokci u dzieci warto najpierw poszukać źródła problemu, ponieważ u dzieci obgryzanie paznokci może być sposobem komunikowania nam, że przerosła je sytuacja, w której się znalazły. Obgryzanie paznokci – skutki i przenoszone choroby Obgryzanie paznokci u dzieci i u dorosłych może mieć poważne konsekwencje. Obgryzanie paznokci przyczynia się do łapania wszelkich infekcji wirusowych, grzybiczych, pasożytniczych (u dzieci np. owsików). Ponadto powoduje problemy z dziąsłami np. stany zapalne, afty, podrażnienia i krwawienia. Bardzo ważne są również wszelkie defekty estetyczne. Obgryzione paznokcie wyglądają źle. Sprawiają, że nasze dłonie są stale niezadbane. U wielu osób obgryzanie paznokci idzie w parze z obgryzaniem skórek, a wtedy dłonie cierpią na tym podwójnie. 8 sposobów na mocne paznokcie Obgryzanie paznokci u nóg, czy to możliwe? Obgryzanie paznokci u nóg jest jak najbardziej możliwe i robi to więcej osób niż myślimy. Większość osób, które to robi nie zastanawia się jak przestać obgryzać paznokcie, ponieważ nie uważa tego za szkodliwy nawyk. Raczej coś, co lubią i co pomaga im rozładować napięcie, a czasem zabić nudę. Niestety, obgryzanie paznokci u nóg jest tak samo szkodliwe jak u rąk. Obgryzanie paznokci – leczenie Leczenie obgryzania paznokci może opierać się na psychoterapii lub farmakoterapii. Terapia u psychologa może okazać się nieoceniona w walce z tym nawykiem. Psycholog pomoże dotrzeć do źródła problemu i nauczyć nas jak radzić sobie ze stresem albo jak inaczej rozładowywać emocje. Niektórzy decydują się też na terapie lekami. Tutaj pomocne mogą okazać się leki uspokajające albo preparaty apteczne o gorzkim smaku do smarowania płytki paznokcia, specjalnie dedykowane dla osób, które borykają się z problemem obgryzania paznokci. Jak przestać obgryzać paznokcie, czyli co zrobić żeby się oduczyć? Wiele osób myśli sobie „obgryzam paznokcie od lat i nie dam rady się tego oduczyć”. Nic bardziej mylnego. Wszystko zależy od naszej silnej woli, dobrze też znaleźć odpowiednią motywację. Na obgryzanie paznokci u dzieci najlepsze będzie tłumaczenie. Warto porozmawiać z dziećmi o tym, że obgryzanie może przynieść robaczki albo przeziębienia. Dorośli ludzie potrzebują innej motywacji, ale możliwość zachorowania powinna również dobrze na nich podziałać. Możemy np. wyznaczać sobie drobne nagrody za dzień bez obgryzania paznokci. Niektórzy stosują nieco bolesną metodę – po każdym ugryzieniu paznokcia pstrykają sobie w rękę gumką recepturką. Dobrym sposobem jest noszenie bawełnianych rękawiczek, póki problem nie zniknie. Możemy również stworzyć kalendarz małych sukcesów i powiesić go na lodówce. Rysujemy słoneczko lub inny ulubiony wzorek przy każdym dniu, w którym nie obgryzaliśmy paznokci. Taka dodatkowa pozytywna motywacja na pewno pomoże nam w walce z obgryzaniem paznokci. Ile rosną paznokcie po obgryzieniu? Na pewno nie raz zastanawialiśmy się jak nie obgryzać paznokci i je zapuścić. Paznokcie po obgryzieniu rosną w normalnym tempie, ale odrastają krzywe i osłabione. Obgryzanie paznokci narusza ich płytkę i powoduje, że paznokieć staje się słabszy. Zapuszczanie po obgryzaniu będzie trwało tyle samo, jednak najważniejszą kwestią będzie tutaj finalny wygląd płytki. Może się zdarzyć, że powrót paznokci do stanu sprzed obgryzania potrwa nawet rok. Wtedy paznokcie trzeba zapuszczać, ścinać te, które odrosną i zaczynać zapuszczanie od nowa. Możemy wtedy wspomagać się odżywkami. Dłonie są naszą wizytówką, więc naprawdę warto o nie dbać. Poza tym, pozbycie się problemu, jakim jest obgryzanie paznokci, bardzo dobrze wpłynie nie tylko na nasz wygląd, ale również na całe nasze samopoczucie. Warto stosować odpowiednie środki profilaktyczne, żeby ograniczyć ryzyko wystąpienia zanokcicy. Ważna jest odpowiednia pielęgnacja paznokci w warunkach domowych, w tym unikanie wycinania skórek, a zamiast tego odsuwanie ich przeznaczoną do tego szpatułką. Akcesoria do paznokci powinno się regularnie dezynfekować.

Panthermedia Gryzienie paznokci to delikatna kwestia. Sygnał, że trzeba uważnie przyjrzeć się swojemu dziecku. I działać mądrze. Gdy dziecko obgryza paznokcie, na pewno nie jest to ładny widok. Ale przecież nie o wrażenia estetyczne tu chodzi. Zazwyczaj obgryzanie paznokci pojawia się u pięciolatka (czasem jeszcze trochę wcześniej), gdy dziecko przeżywa jakieś kłopoty, pierwsze stresy. To pomaga mu rozładować napięcie emocjonalne. Z tej samej przyczyny malec może też zgrzytać zębami czy ssać palec. Przyczyny obgryzania paznokci u dzieci Często przyczyną obgryzania paznokci bywa lęk, np. spowodowany pójściem do przedszkola, do zerówki, napięciami w rodzinie, konfliktem z rówieśnikami lub pierwszymi kłopotami w nauce. Dziecko może też czuć się niepewnie, bo pojawiło się nowe rodzeństwo, zmieniliście miejsce zamieszkania albo przeżyło odejście bliskiej osoby. A może tryb życia waszej rodziny jest dlań zbyt nieuporządkowany? Maluch nie czuje się wtedy bezpiecznie, bo trudno mu przewidzieć, co go czeka. Czasem przyczyna leży w samym dziecku. Jest bardzo wrażliwe, nieśmiałe. Albo należy do nadpobudliwych. Jeśli maluch jest niezwykle żywy i ruchliwy, w sytuacjach, w których nie może uwolnić swojej energii, może zamiennie zajmować się paznokciami, np. siedząc bez ruchu przed telewizorem. Ale nawet w takim wypadku nie zawsze o to tylko chodzi. Sprawdź, czy program lub film, który ogląda, nie budzi w nim zbyt wielkich emocji. Warto wtedy usiąść obok i tłumaczyć, co się dzieje na ekranie. Panthermedia Prawdy i mity w pielęgnacji noworodka Każdy rodzic musi "nauczyć się" swojego dziecka. Nawet wiedza zdobyta dzięki poradnikom, internetowi czy babcinym radom wraz z dużą dawką miłości i troski nie zagwarantuje, że nie zdarzy ci się jakaś pielęgnacyjna wpadka. Radzimy, jak ich uniknąć. // Priorytetem troskliwych rodziców jest to, by ich dziecko prawidłowo się rozwijała i rosło jak "na drożdżach" . Kiedy oczekują na drugie czy kolejne dziecko, wiedzą czego się spodziewać – w końcu mają za sobą niezły "trening". Kiedy jednak po raz pierwszy doświadczają cudu bycia rodzicem, są pełni wątpliwości. Chcą dla maleństwa wszystkiego co najlepsze, więc tym bardziej przeżywają każdy błąd. Tymczasem większość z nich jest naprawdę błaha i prosta do wyeliminowania . Błędy w pielęgnacji niemowlaka Oto kilka najczęstszych pielęgnacyjnych "pomyłek". za dużo kosmetyków — tak jak ty masz kosmetyki dostosowane do indywidualnych potrzeb ich skóry, tak i dziecko powinno mieć swoją małą kosmetyczkę . A co w niej? Produkty bezpieczne, testowane pod okiem autorytatywnych instytucji, dopasowane do specyficznych wymagań jeszcze w pełni nierozwiniętej skóry: krem przeciw odparzeniom, oliwka, mydełko do ciała, szampon – warto je mieć zawsze pod ręką. Nie znaczy to jednak, że wszystkiego należy używać jednocześnie. Posmarowana kremem przeciw odparzeniom pupa nie wymaga już natłuszczania oliwką etc. Liczy się bowiem przede wszystkim jakość produktów, a nie ilość – wybierajmy te aktualnie potrzebne, a nie używajmy wszystkiego na raz. patyczek do uszu — by nie uszkodzić dziecku bardzo delikatnej błony bębenkowej, pod żadnym pozorem nie czyść mu uszek patyczkami kosmetycznymi . Zamiast nimi, uszy malca wystarczy wyczyścić wilgotnym wacikiem zwiniętym w rulonik. za ciepło — to, że lubisz relaksować się w gorącej kąpieli, nie znaczy, że i maluch dobrze się czuje w wodzie o wysokiej temperaturze. Optymalna temperatura wody dla niemowlaka to ok. 37C. Uwaga: jeśli w domu nie ma termometru do pomiaru ciepła wody, możesz zastąpić go łokciem — jeśli woda jest przyjemnie... Fotolia Ssanie palca i inne paskudne nawyki Każde dziecko robi czasem coś, co sprawia, że dorosłym cierpnie skóra. Niektórym maluszkom zdarza się to wyjątkowo często. Co robić? Ssanie palca Uspokaja, poprawia nastrój, ułatwia zasypianie, czasem nawet „pomaga” w oglądaniu bajek. Pozwala rozładować napięcie, bo kojarzy się z bliskością mamy, bezpieczeństwem, pełnym brzuszkiem. Ortodonci ostrzegają jednak, że częste ssanie czegokolwiek poza piersią mamy (palca, narożnika poduszki czy kołderki itd.) może prowadzić do powstania wady zgryzu , polegającej na cofnięciu się żuchwy. Zdarza się, że ssanie staje się nałogiem. Bywa i tak, że maluszek, który ssał palec przestaje w końcu to robić, ale zaczyna np. ogryzać paznokcie. Ludzie, którzy w dzieciństwie mieli silną potrzebę ssania mogą częściej niż inni sięgać po papierosy, podjadać. Co robić? Daj zajęcie małym rączkom. Dzieci najczęściej odczuwają potrzebę ssania, gdy są zmęczone, głodne, senne, boją się czegoś, a także, gdy są czymś zaciekawione. Dlatego staraj się, by w takich sytuacjach maluszek miał zajęte ręce, np. daj mu do przytulenia ukochanego misia. Zaproponuj smoczek. Jeśli dziecko jest małe i nie potrafi obejść się bez pocieszyciela, lepiej, żeby ssało smoczek niż palec. Powinien być dobrej jakości i mieć anatomiczny kształt – część, którą dziecko ma w buzi powinna być spłaszczona. Tłumacz. Starszemu dziecku wytłumacz, dlaczego nie powinno się ssać palca. Spróbuj je zaangażować w rozwiązanie problemu. Zaproponuj np. że zabandażujecie paluszka na noc, żeby odpoczął. Chwal za każdy sukces. Idź z dzieckiem do ortodonty. Lekarz zaproponuje maluchowi płytkę przedsionkową (wygięty w łuk kawałek plastiku z kółeczkiem jak przy smoczku), która nie tylko chroni zgryz ale i uniemożliwia odruchowe ssanie. Taką płytkę może nosić już trzylatek. [CMS_PAGE_BREAK] Ogryzanie paznokci Podobnie jak ssanie palca rozładowuje napięcie. Niestety nie zawsze mija samo... Obgryzanie paznokci Gryzienie paznokci to delikatna kwestia. Sygnał, że trzeba uważnie przyjrzeć się dziecku. Gryzienie paznokci to delikatna kwestia. Sygnał, że trzeba uważnie przyjrzeć się dziecku. I działać mądrze. Nie jest to ładny widok... Ale przecież nie o wrażenia estetyczne tu chodzi. Obgryzanie paznokci zazwyczaj pojawia się u pięciolatka (czasem trochę wcześniej), kiedy dziecko przeżywa jakieś kłopoty czy pierwsze stresy. Bywa przyczyną wad zgryzu, zwiększa również ryzyko zarażenia owsikami, szczególnie w przypadku dzieci, które chodzą do przedszkola (jest też jednym z objawów owsicy!). Może także zniekształcić paznokcie. Co z tym robić, radzi Katarzyna Floryan, psycholog, w Uniwersytecie dla Rodziców w Warszawie prowadzi terapię dzieci i wspiera rodziców w trudnościach wychowawczych. Rozpoznaj przyczynę Przyczyną obgryzania bywa lęk, np. spowodowany pójściem do przedszkola czy zerówki, napięciami w rodzinie, konfliktami z rówieśnikami, pierwszymi kłopotami w nauce. Dziecko może też czuć się niepewnie, bo np. na świecie pojawiło się rodzeństwo czy zmieniliście miejsce zamieszkania. A może tryb życia waszej rodziny jest dla niego zbyt nieuporządkowany? Wtedy malec nie czuje się bezpiecznie, bo trudno mu przewidzieć, co go czeka. Czasami powód leży w samym dziecku – jest ono bardzo wrażliwe, nieśmiałe. Albo należy do maluchów nadpobudliwych. Jeśli jest niezwykle żywe i ruchliwe, to w sytuacjach, w których nie jest w stanie uwolnić i wyładować swojej energii, może zamiennie zajmować się paznokciami, np. siedząc bez ruchu przed telewizorem. Jednak nawet w takiej sytuacji może chodzić o coś więcej. Sprawdź, czy program lub film, który ogląda, nie budzi w nim zbyt wielkich emocji. Warto usiąść obok dziecka i tłumaczyć mu, co się dzieje na ekranie. Krótko i gorzko Dbaj, by paznokcie były króciutko przycięte, a dziecko nie będzie miało czego obgryzać. Co jeszcze warto robić? 1. Poszukaj w sklepach zabawek antystresowych , które... Jak pobrać i aktywować bon turystyczny: instrukcja rejestracji na PUE ZUS (krok po kroku) Ukraińskie imiona: męskie i żeńskie + tłumaczenie imion ukraińskich Mądre i piękne cytaty na urodziny –​ 22 sentencje urodzinowe Ile wypada dać na chrzciny w 2022 roku? – kwoty dla rodziny, chrzestnych i gości Gdzie nad morze z dzieckiem? TOP 10 sprawdzonych miejsc dla rodzin z maluchami Ospa u dziecka a wychodzenie na dwór: jak długo będziecie w domu? Czy podczas ospy można wychodzić? 5 dni opieki na dziecko – wszystko, co trzeba wiedzieć o nowym urlopie PESEL po 2000 - zasady jego ustalania Najczęściej nadawane hiszpańskie imiona - ich znaczenie oraz polskie odpowiedniki Gdzie można wykorzystać bon turystyczny – lista podmiotów + zmiany przepisów Urlop ojcowski 2022: ile dni, ile płatny, wniosek, dokumenty Przedmioty w 4 klasie – czego będzie uczyć się dziecko? 300 plus 2022 – dla kogo, kiedy składać wniosek? Co na komary dla niemowląt: co wolno stosować, czego unikać? Urwany kleszcz: czy usuwać główkę kleszcza, gdy dojdzie do jej oderwania? Bon turystyczny – atrakcje dla dzieci, za które można płacić bonem 300 plus dla zerówki w 2022 roku – czy Dobry Start obejmuje sześciolatki? Jak wygląda rekrutacja do liceum 2022/2023? Jak dostać się do dobrego liceum?

. 506 259 79 799 625 729 105 711

co na obgryzanie paznokci u dzieci