“ Hej, dzieciaczki! Jestem Olaf i trochę brakuje mi ciepła! ” —Olaf do Anny przy pierwszym spotkaniu Olaf - bałwanek , bliski przyjaciel Elsy i Anny. Jeden z głównych bohaterów filmu animowanego Kraina lodu. Głosu w polskiej wersji użyczył mu Czesław Mozil, a w oryginale Josh Gad. Opis Oficjalna biografia “ Olaf lubi się przytulać. Powstał w wyniku działania magicznych mocy Elsy i jest najbardziej przyjacielskim bałwanem, jaki kiedykolwiek spacerował po górach Arendelle. Jego naiwne i ufne usposobienie oraz niesamowita umiejętność rozłożenia się na części w dowolnej chwili prowadzą do wielu niezręcznych, ale zarazem zabawnych sytuacji. Ma też jedno bardzo nietypowe marzenie, którego realizacja niestety może skończyć się dla niego tragicznie... ” —Oficjalna strona filmu Osobowość i cechy charakteru Olaf jest nieco głupkowaty i naiwny, ale bardzo miły oraz opiekuńczy wobec swoich przyjaciół, zwłaszcza Anny i Elsy. Ponieważ został po raz pierwszy ulepiony w okresie dzieciństwa królewskich sióstr, Olaf zachowuje dziecinność, która wypełniała Annę i Elsę w tamtych latach, będąc bardzo fantazyjnym i chętnym do zabawy, kiedy powraca zaczarowany po wielu latach. Bałwanek posiada dziwne zafascynowanie latem, prawdopodobnie dlatego, że młoda Elsa uczyniła go postacią, której brakuje ciepła i często fantazjuje, jakie byłoby lato dla bałwana, będąc całkowicie nieświadomym konsekwencji jego ambitnego snu. Olaf jest chichotliwy i ma tendencje do wywoływania ogromu śmiechu. Wygląd Olaf jest małym bałwankiem podzielonym na trzy śnieżne kule. Trzy czarne węgle tworzą guziczki umieszczone na środkowej kuli i dolnej. Pod najniższą kulę ma umocowane dwie śnieżne kulki, stanowiące jego nóżki. Posiada dwa patyki, które służą mu za ręce i trzy gałązki, będące czuprynką. Jego głowa to trzecia kula jego ciała w owalnym kształcie, jak twarz. Jego usta to właściwie luka w śniegu, z jednym szerokim ząbkiem po środku. Między brązowymi oczyma i ustami przymocowana jest marchew pełniąca funkcje nosa. Kiedy był nieożywiony, jego oczy również były z węgla, jednak kiedy żyje są one zwyczajne. Nad nimi ma także i brwi koloru brązowego. Historia Początki Olafa Młode Anna i Elsa z nowo ulepionym Olafem Kiedy Anna i Elsa były dziećmi, starsza z nich używała swojej śnieżnej mocy, by bawić się ze swoją młodszą siostrą. Ulubionym zajęciem dziewczynek było lepienie bałwanów. Podczas jednej z takich zabaw Elsa pomogła Annie zbudować własnego bałwana, którego nazwały Olaf. W tym momencie, Olaf nie był żywy, a Elsa naśladowała go, mówiąc: "Cześć, jestem Olaf i trochę brakuje mi ciepła!", na co Anna odpowiedziała :"Kocham cię, Olaf!", przytulając bałwana. Wiele lat później, Elsa uciekła z Arendelle po tym, jak jej magia została odkryta i uznana za niebezpieczną. W czasie piosenki Mam tę moc, królowa odtwarza Olafa, a ze względu na znacznie wzmocnione zdolności, nieświadomie daje mu umysł i własną wolę. Jednak "nowy" Olaf nie posiada wspomnień o chwilach spędzonych z Anną i Elsą wiele lat temu. Ożywiony Olaf wędruje samotnie po górach, dopóki nie trafia na Annę, Kristoffa i Svena, którzy poszukują Elsy, by przywrócić w Arendelle lato po tym, jak królowa przypadkowo wywołała wieczną zimę i uciekła. Anna początkowo panikuje, widząc go, i przypadkowo wykopuje mu głowę i rzuca ją między sobą i Kristoffem, po czym ta odwrotnie ląduje na jego ciele. Po "naprawie" Olafa, Anna postanawia dodać mu nos z marchwi, ale niechcący wpycha ją zbyt daleko. Bałwanek zaczyna podziwiać krótki koniec swojej nowej części ciała, ale księżniczka przywraca mu naturalny wygląd. Po przedstawieniu się, Anna szybko rozpoznaje Olafa i domyśla się, że ulepiła go Elsa. Gdy bałwan pyta, dlaczego szukają królowej, Kristoff mówi mu o misji przywrócenia lata. Po wyjawieniu swoich marzeń o lecie jako ulubionej porze roku, Olaf decyduje się szczęśliwie zaprowadzić grupę do zamku Elsy. Powrót do Elsy Po krótkiej podróży, Olaf i grupa docierają do lodowego pałacu. Bałwanek pokazuje reszcie schody prowadzące do głównych drzwi i pragnie jak najszybciej spotkać się ze swoją twórczynią. Jednak Anna postanawia spotkać się z siostrą sama, bez Olafa i Kristoffa, i prosi ich, by zostali na zewnątrz przez minutę. Olaf niechętnie zgadza się i razem z Kristoffem liczą się do sześćdziesiątki, po czym całkowicie szczęśliwy pędzi do środka pałacu, aby zobaczyć Elsę. Jego obecność dowodzi, że w mocy Elsy istnieje miłość i piękno, i przypomina jej o radosnych chwilach spędzonych z Anną. Jednak wspomnienia z dzieciństwa przypominają także nieszczęśliwy wypadek, w czasie którego Elsa prawie zabiła swoją siostrę, przez co królowa odchodzi, prosząc Annę, by zostawiła ją po raz kolejny. Anna odmawia opuszczenia pałacu bez niej, ale jej upór sprawia, że ​​Elsa znowu traci kontrolę nad swoimi uprawnieniami i przypadkowo przebija serce Anny lodową drzazgą. Olaf i Kristoff ruszają jej na pomoc, ale Anna twierdzi, że wszystko jest dobrze. Księżniczka jeszcze raz próbuje przekonać siostrę do powrotu, ale ta stanowczo odmawia. Stworzenie Puszka Chcąc chronić Annę przed sobą, Elsa tworzy "prywatnego ochroniarza" o imieniu Puszek. Olaf jest zachwycony, widząc innego zaczarowanego bałwana, ale zostaje natychmiast wyrzucony z pałacu wraz z Anną i Kristoffem. Skrzywdzenie Olafa podczas "wypraszania" z zamku bardzo złości Annę i księżniczka zaciekle rzuca śnieżką w bestię, prowokując ją, przez co Puszek zaczyna ich gonić. Olaf każe reszcie uciekać, podczas gdy sam odwróci jego uwagę, ale okazuje się to trudnym zadaniem dla małego bałwanka z rozczłonkowanym ciałem. Anna i Kristoff docierają do urwiska i postanawiają obniżyć się na linie bezpiecznie na dół. Olaf spotyka się z nimi chwilę przed Puszkiem i z całych swoich sił próbuje powstrzymać potwora, ale bezskutecznie. Bestia kontynuuje pościg za Anną i Kristoffem, ale Olaf próbuje walczyć, co kończy się jego upadkiem z krawędzi klifu. Dzięki szybkiemu myśleniu Anny, parze udaje się uciec przed potworem i również spadają z klifu, choć wszystkim udaje się przeżyć. Kwitnąca przyjaźń Po odzyskaniu sił, Kristoff zauważa, że włosy Anny siwieją. Aby jej pomóc, zabiera grupę do doliny zamieszkałej przez trolle. W czasie podróży Olaf i Sven zaprzyjaźniają się, podobnie jak Kristoff i Anna, choć ci w bardziej romantycznym kierunku. Po przybyciu do doliny, Anna i Olaf zauważają skały, z którymi Kristoff zaczyna rozmawiać. Myśląc, że ten pozdradzał zmysły, Olaf sugeruje Annie ucieczkę, a sam odwraca uwagę, wdając się w rozmowę z jednym z kamieni. Po chwili jednak okazuje się, że to nie skały, ale skało-podobne trolle. Przybrana matka Kristoffa, Bulda, uważa, że Anna i Kristoff tworzą parę, i razem z innymi trollami przygotowuje dla nich ślub, nie zdając sobie sprawy z tego, że Anna jest w niebezpieczeństwie. Podczas piosenki, między Kristoffem a Anną rozkwita prawdziwa miłość, jednak księżniczka prawie mdleje z powodu potężnej klątwy. Przybywa Bazaltar, przywódca trolli, który wykrywa silną magię i informuje Annę, że tylko akt prawdziwej miłości może powstrzymać ją przed zamarznięciem na śmierć. Przyjaciele natychmiast spieszą z powrotem do Arendelle, wierząc, że pocałunek z Hansem złamie klątwę Dla niektórych to warto się roztopić Po drodze, Olaf przypadkowo oddziela się od grupy i informuje ich, że spotka się z nimi w zamku. Kiedy przybywa do biblioteki, znajduje Annę na ziemi, drżącą z zimna i umierającą. Księżniczka mówi mu, że Hans zdradził ją i tak naprawdę nigdy jej nie kochał. By ogrzać dziewczynę, bałwanek zapala ognień w kominku. Obawiając się, że może się roztopić, Anna każe mu odejść, ale ten nie zamierza porzucić swojej przyjaciółki i pozostaje przy jej boku. Mając złamane serce, Anna mówi Olafowi, że już nawet nie wie, co to jest miłość. Bałwanek tłumaczy jej, że to sytuacja, w której ktoś troszczy się bardziej o kogoś innego niż o siebie, i popiera to przykładem Kristoffa, tym samym ujawniając prawdziwe uczucia chłopaka do Anny. Nagle okno biblioteki otwiera się z powodu silnych wiatrów, a Olaf pędzi, aby je zamknąć. Stamtąd zauważa Kristoffa i Svena pędzących do zamku. Wiedząc, że to Kristoff jest prawdziwą miłością Anny, umierająca księżniczka postanawia się z nim spotkać, a Olaf pomaga jej w przejściu z zamku do fiordów. Odwilż Niestety, potężna burza oddziela Olafa od Anny, a bałwanek ponownie spotyka się z resztą przyjaciół, gdy ci przeżywają żałobę księżniczki, która zamarzła na śmierć, poświęcając swoje życie, aby ocalić Elsę przed Hansem. Kiedy Olaf opłakuje śmierć dziewczyny, Anna cudem powraca do życia. Bałwanek odkrywa, że poświęcenie się dla starszej siostry było aktem prawdziwej miłości. Jego słowa pomagają Elsie zdać sobie sprawę, że miłość jest kluczem do kontrolowania jej zdolności. Królowej udaje się odmrozić Arendelle, przywracając lato. Olaf uśmiecha się z radości, ale szybko topnieje ze względu na letnie upały. Elsa przywraca mu dawną postać i daje mu małą chmurkę unoszącą się nad jego ciałem, z której pada śnieg, by chronić go przed ponownym roztopieniem. Podczas świętowania, Olaf podróżuje po całym miasteczku, podziwiając widoki i dźwięki lata, w tym wąchając kwiaty. Pyłek roślin powoduje, że zaczyna kichać, przez co jego marchewkowy nos odlatuje i ląduje bezpośrednio w ustach Svena. Renifer nie waha się wessać jej do ust, smucąc Olafa. Jednakże był to tylko zabawny trik i Sven natychmiast umieszcza marchewkę z powrotem na twarzy bałwanka, a przyjaciele czule się przytulają. Olaf jest ostatni raz widziany na zamkowym dziedzińcu, ciesząc się nowo stworzonego lodowiska. Urodziny Anny W krótkometrażówce Gorączka lodu, prawie rok po wydarzeniach z filmu nadeszły urodziny Anny, a Elsa postanowiła urządzić wspaniałą uroczystość dla młodszej siostry. Aby upewnić się, że wszystko będzie dopięte na ostatni guzik, Olaf, Kristoff i Sven pomagali królowej z dekoracjami na dziedzińcu zamkowym. Kiedy tort urodzinowy został upieczony, Olaf postanowił go skosztować, ale Elsa powiedziała mu, że musi zostać w jednym kawałku, aż do przybycia księżniczki. Gdy królowa opuściła dziedziniec, udając się po solenizantkę, bałwan razem z Kristoffem i Svenem byli odpowiedzialni za zachowanie porządku. Jakiś czas potem, małe bałwanki pojawiały się losowo na miejscu uroczystości, od razu przyciągając uwagę Olafa. Choć Olaf był zafascynowany i podniecony widokiem "braciszków", bałwanki wkrótce zaczęły powodować bałagan i ostatecznie obrały tort za swój cel. Kristoff był w stanie wykorzystać swoje szybkie ruchy, aby chronić ciasto, ale pozostałe maluchy w tym czasie zdołały zepsuć napis: "Sto lat, Anno". Olaf zgłosił się na ochotnika, aby odrestaurować banner, ale z katastrofalnymi rezultatami, gdyż wyszło na jaw, że bałwan nie umie czytać. Po jakimś czasie Anna i Elsa przybyły na dziedziniec, gdzie zostały przywitane przez Kristoffa, Olafa, Svena oraz bałwanki, którzy stworzyli spektakularną formację, wyraźnie szokując i ciesząc obie księżniczki. Olaf z podnieceniem obserwował solenizantkę i otworzył przyjęcie niespodziankę z udziałem wielu przyjaciół i mieszkańców królestwa. Na koniec krótkometrażówki, Olaf, Kristoff i Sven udali się na Lodowy Wierch, zabierając bałwanki do lodowego pałacu Elsy, aby zamieszkały tam razem z Puszkiem. Kiedy Olaf oprowadzał "braciszków" po nowym domu, próbował im zaimponować, nawet dając im imiona. Kraina Lodu: Przygoda Olafa Kiedy w Arendelle nadchodzą Święta Bożego Narodzenia, Anna i Elsa planują w zamku przyjęcie-niespodziankę dla królestwa. Olaf jest szczególnie podekscytowany rozpoczęciem uroczystości, ale kiedy nadchodzi pora rozpoczęcia imprezy, wszyscy goście wychodzą po corocznym dzwonku bożonarodzeniowym na dziedzińcu zamkowym. Wyjaśniają, że wyjeżdżają, aby wraz z rodzinami uczestniczyć we własnych wakacyjnych tradycjach, zasmucając Annę i Elsę. Obie siostry zdają sobie sprawę, że izolacja pozbawiła je wszelkich świątecznych tradycji, za które Elsa czuje się winna. Olaf jednak proponuje Svenowi podróż po Arendelle i zdobycia od mieszkańców wszystkich tradycji, które ma do zaoferowania sezon. Po zebraniu wystarczającej ilości informacji obaj wracają do zamku, chociaż niefortunnie się stało z Kristoffem. sanie oddziela te dwie rzeczy i niszczy wszystkie pamiątki związane z wakacjami. Mając tylko ciastko z owocami, Olaf wyrusza do lasu i zostaje zaatakowany przez wściekłe wilki. Ledwo im ucieka, ale niedługo potem traci ciastko na rzecz jastrzębia. Przygnębiony sytuacją Anny i Elsy Olaf błąka się samotnie w noc i uważa, że ​​najlepiej byłoby pozostać zagubionym. W międzyczasie Sven poinformował Kristoffa, Annę, Elsę i Kaia dotyczącą spotkania Olafa z wilkami i organizowana jest grupa poszukiwawcza mająca na celu odnalezienie zaginionego bałwana. Po długich poszukiwaniach królewskie siostry natrafiają na przygnębionego Olafa, który przeprasza za niepowodzenie w swojej misji. Anna i Elsa ujawniają, że mają własną tradycję: Olafa. Jak oboje wyjaśniają, Anna stworzyła prezenty na podstawie bałwana, który zbudowały, gdy były dziećmi, i dawała je Elsie w każde Boże Narodzenie jako przypomnienie ich dzieciństwa i miłości, jaką darzą siebie nawzajem. Siostry następnie prowadzą Olafa i ich poddanych do zamarzniętego jeziora pod zorzą polarną, aby zorganizować przyjęcie świąteczne; na koniec Elsa deklaruje, że Arendelle ma nową tradycję świąteczną, wszystko dzięki Olafowi. Kraina Lodu 2 Nie potrzebuje już stałej śnieżycy, ponieważ jest teraz zrobiony z wiecznej zmarzliny i cieszy się możliwością swobodnego wygrzewania się na słońcu przez cały rok. Olaf jest nieco bardziej inteligentny i dojrzały. Zaczął czytać, co to jest hobby, które sprawiło, że obfituje w przypadkowe ciekawostki i teorie filozoficzne. W miarę jak Olaf staje się mądrzejszy dla świata, zaczyna się obawiać negatywnych skutków zmian i starzenia się, lamentując, że nic w życiu nie jest trwałe. Mimo to zachowuje młodzieńczą radość, ciekawość i naiwność. Kiedy duchy Zaczarowanego Lasu zagrażają Arendelle , dołącza do Elsy, Anny, Kristoffa i Svena w niebezpieczną podróż do lasu, aby odkryć źródło tajemniczego głosu, który woła Elsę. Po drodze denerwuje grupę przypadkowymi ciekawostkami, takimi jak ta, że ​​woda ma pamięć i że wombat kupuje kwadraty, dopóki Kristoff go nie zamknie, mówiąc mu, że podobno milczenie podczas długich podróży jest dobre dla zdrowia psychicznego. W Zaczarowanym Lesie zostaje oddzielony od grupy. Przestraszony różnymi dziwnymi siłami w lesie, śpiewa piosenkę aby upewnić się, że pewnego dnia nie będzie przestraszony tym, co go teraz przeraża. Następnie zostaje porwany przez ducha wiatru orkanka , ale Elzie udaje się uspokoić orkanka za pomocą swojej magii. Grupa spotyka grupy żołnierzy z Arendelle i Northuldran , którzy byli uwięzieni w lesie przez ponad 34 lat po konflikcie między dwoma narodami. Kiedy Anna i Elsa nie potrafią się właściwie wytłumaczyć, Olaf przejmuje kontrolę, odgrywając mocno zmontowaną i skondensowaną wersję wydarzeń z pierwszego filmu. Niedługo potem zostają skonfrontowani z duchem ognia , który ostatecznie spacyfikowany zostaje przez Elsę. Olaf i pozostali zostają następnie zaproszeni do odpoczynku w obozie Northuldrów, gdzie Olaf konsultuje się z miejscowymi dziećmi na temat perspektyw starzenia się i zmiany. Olaf później towarzyszy Annie i Elsie na północ, gdzie Elsa planuje samotną podróż przez Mroczne Morze. Elsa ignoruje protesty Anny i tworzy lodową łódź, która wyrzuca Annę i Olafa w kierunku pobliskiej rzeki. Tam Olaf stwierdza, że ​​wyczuwa złość i po krótkiej chwili zdaje sobie sprawę, że wyczuwa własną złość, nieznane mu uczucie. Anna zapewnia go, że ma pełne prawo do złości. Oboje unikają skalnych kolosów i kierują się na brzeg z wejściem do jaskini. W jaskini Anna otrzymuje wiadomość od Elsy, która ujawnia prawdę o wydarzeniach, które doprowadziły podróż do lasu - króla Runarda , który zdradził Northuldrów, budując tamę, aby osłabić ich magię, a następnie zamordował przywódcę Northuldra, gdy był nieuzbrojony i stracił czujność. Niestety, odkrycie prawdy przez Elsę spowodowało, że stała się zamarzniętym posągiem. Bez magii Elsy Olaf powoli zanika, ale zanim to zrobi, mówi Annie, że musi iść dalej bez niego i zrobić następną właściwą rzecz. Anna i Olaf po raz ostatni przytulają się, zanim Olaf zniknie, zamieniając się w kupę śniegu, pozostawiając Annę zdruzgotaną. Pomimo żalu po stracie Elsy i Olafa, Anna przyzywa moc skalne kolosy do zniszczenia tamy, a Elsa zostaje uwolniona. Powstrzymuje strumień wody przed zniszczeniem Arendelle i wraca do Zaczarowanego Lasu. Tam używa swojej magii, aby przywrócić Olafa, ponieważ woda ma pamięć. Pozostaje jako piąty duch Zaczarowanego Lasu, podczas gdy Olaf i pozostali wracają do Arendelle. Olaf dołącza do Kristoffa i Svena, przebierając się na koronację Anny na nową królową Arendelle, zanim weźmie udział w ceremonii jako Anna i nowo awansowany generał Mattias odsłonić nowy posąg Agnarra i Iduny, aby uczcić ich pamięć i nową jedność między Arendelle i Zaczarowanym Lasem. Ciekawostki Jest świąteczną tradycją Elsy i Anny, Przyjaźni się z Elsą , Anną , Svenem , Kristofem. Rodzina Anna Olaf został stworzony na bałwanie, którego Anna i Elsa stworzyły, gdy były małymi dziewczynkami, a Elsa wydaje się, że stworzyła go jako przypomnienie jej szczęśliwych wspomnień z dzieciństwa. Kiedy Anna po raz pierwszy spotyka Olafa, początkowo przeraża ją gadający bałwan, ale szybko zdaje sobie sprawę, że jest tym samym Olafem z dzieciństwa, kiedy on przedstawia swoje imię i zostaje jej dobrym przyjacielem. Jest to pokazane, gdy wspiera marzenia Olafa o lecie i nalega, by Kristoff go zrujnował, a kiedy była wściekła, kiedy Puszek rzucił pupą Olafa i była gotowa skonfrontować się z Puszkiem w tej sprawie. Olaf odwzajemnił jej przyjaźń, gdy próbował powstrzymać Puszka, aby Anna i Kristoff mogli uciec, i ponownie zmienił kształt, kiedy kazał Annie uciekać przed Kristoffem, kiedy przyprowadził ich do swojej rodziny „skał” (którzy w rzeczywistości byli trollami przebranymi za skały) i on pomyślał Kristoff był szalony . Był nawet skłonny stopić się na śmierć, aby rozpalić ogień, który rozgrzeje Annę, aby spowolnić mroźną klątwę nałożoną na nią przez Elsę, jednocześnie pocieszając ją zdradą Hansa, nawet głaszcząc ją po ramionach. Był także tym, który nauczył Annę, czym jest miłość, po tym, jak poczuła rozczarowanie z powodu zdrady Hansa i był tym, który poinformował wszystkich, jak to akt prawdziwej miłości Anny uratował ją przed śmiercią. Elsa Elsa stworzyła Olafa, gdy ona i Anna były dziećmi i kiedy później uciekła z Arendelle . Pomimo tego, że ich relacje nie są dokładnie zbadane, Olaf wydaje się troszczyć o nią głęboko i podziwia ze względu na swoje umiejętności. Kiedy Elsa po raz pierwszy zobaczyła Olafa żywego, była zaskoczona, ale uśmiechnęła się, widząc, jak bardzo reprezentuje zabawę, którą kiedyś ona i Anna mieli. Kiedy Olaf zaczął się topić, z powodu powrotu lata, Elsa uratowała mu życie, odbudowując go i dając mu własną chmurkę, aby był chłodny. W końcu cieszy się latem i pomaga Annie jeździć na łyżwach z Elsą, pokazując tym samym, że kocha obie siostry. Sven Olaf natychmiast polubił Svena, nazywając go słodkim i ciągle przytulając się do swojego kubka. Sven wciąż próbował ugryźć Olafa w nos, chociaż Olaf myślał, że po prostu gra i nadal zachowywał się przyjaźnie wobec niego. Pod koniec filmu Sven odniósł sukces, ale natychmiast go zwrócił, ujawniając, że tylko się drażnił i zaakceptował przyjaźń Olafa. Ich przyjaźń można łatwo wytłumaczyć ich wspólnymi cechami, takimi jak kapryśna, dziecinna natura. W pobocznym materiale filmu, Olaf i Sven są przedstawiani jako duet, często występując obok siebie jako najlepsi przyjaciele, czasem wpadając w komiczne wpadki. Kristoff Kristoff i Olaf mają dość dobrą przyjaźń i są wobec siebie przyjaźni. Olaf nazywa Kristoffa „Svenem”, zanim dowiedział się o swoim nowym imieniu i opisuje go jako „funky wyglądającego osła”. Na początku Kristoff nazywa go przerażającym i jest zdezorientowany faktem, że Olaf (będąc żywą, oddychającą zamarzniętą substancją) marzył o Lecie i samym upale. Chce przełamać lody i powiedzieć wesołemu bałwanowi, że jego sen może nie być tym, czym według niego jest pęknięty, ale Anna powstrzymuje go, uderzając go w ramię i zbeształ. Kristoff nadal wierzy, że w końcu ktoś musi powiedzieć Olafowi prawdę o jego śnie, ale nie próbuje tego zrobić sam. Jednak Olaf nie lubił handlarza lodu. Kristoff ostrzegł również Olafa, aby był ostrożny i nie był widziany, gdy rzucili się z powrotem do królestwa, prawdopodobnie z troski o Olafa, ponieważ ludzie mogą się go przestraszyć i próbować go skrzywdzić. Olaf okazał również troskę o Annę i Kristoffa i powiedział im, żeby biegli, podczas gdy on bezskutecznie próbował odwrócić uwagę i powstrzymać Puszka wskazując, że Olaf dba o ich bezpieczeństwo i że Olaf uważał Kristoffa za dobrego przyjaciela, ponieważ chciał go uratować. Powiedział również Annie, że Kristoff kocha Annę i że jego akt oddania jej Hansowi, aby ją uratował, był aktem prawdziwej miłości, pokazując, że rozumiał Kristoffa na tyle dobrze, że zdał sobie sprawę z jego uczuć do Anny. Jednak Olaf naprawdę myślał, że Kristoff zwariował przez chwilę, kiedy Kristoff przyprowadził wszystkich do swojej rodziny „skał” i ostrzegł Annę, by uciekała, zanim jego rodzina skał ujawni się grupie. Galeria

jestem olaf troche brakuje mi ciepła hi Reklama Reklama Najnowsze pytania z przedmiotu Technika . Opisz miejscse na swojej drodze do szkoły które uważasz za nie

jestem olaf i troche brakuje mi ciepła