Miała 17 i była uczennicą trzeciej klasy liceum ekonomicznego w Zabrzu, kiedy w marcu 1997 roku umarła Agnieszka Osiecka. Magdalena Popławska miała na głowie klasówki z rachunkowości i wydawało jej się, że ucząc się na księgową, którą i tak nigdy nie będzie, marnuje swój czas. O Agnieszce Osieckiej wiedziała wtedy, i długo
Życiorys Agnieszki Osieckiej Agnieszka Osiecka – ur. 9 października 1936 w Warszawie, zm. 7 marca 1997 również w Warszawie – polska autorka tekstów, poetka, reżyser, dziennikarka. Debiutowała w Studenckim Teatrze Satyryków, w radzie którego zasiadała aż do 1972 roku. W latach pięćdziesiątych publikowała w polskiej prasie i czasopismach kulturalnych, pracowała też w Radiowym Studiu Piosenki. Zasłynęła głównie z ok. 2000 tekstów piosenek, pisanych dla wielu polskich gwiazd estrady. Słynny był także jej romans z Markiem Hłasko, przerwany przez jego wyjazd za granicę i brak możliwości powrotu. Zmarła na raka jelita grubego; spoczęła na Powązkach. Ciekawostki o Agnieszce OsieckiejCierpiała na chorobę alkoholową. ~gośćMarek Hłasko nazywał ją "Panną Czaczkes". ~gośćJej córką jest dziennikarka Agata Passent. ~gośćTo jej autorstwa jest slogan reklamowy "Coca-Cola - to jest to!". ~gośćAlbumy z jej piosenkami wydali między innymi "Raz, dwa, trzy", Katarzyna Nosowska, czy Maryla Rodowicz. ~gość Interesujące ciekawostki o Agnieszce Osieckiej znaleźć można w książce "Dzienniki 1954-1955" (wyd. Prószyński). Książki o Agnieszce Osieckiej Osiecka. Nikomu nie żal pięknych kobiet Polecamy Zofia Turowska zł dostawa Zamawiając w księgarni zapłacisz tylko 7,99zł za przesyłkę, możesz też odebrać ją bezpłatnie w kilku punktach w Polsce. Płatność za książki można wygodnie rozłożyć na raty, a powyżej 199zł przesyłka jest darmowa. Dzienniki 1954-1955 Agnieszka Osiecka zł dostawa Zamawiając w księgarni za przesyłkę zapłacisz tylko 6,99zł, a dla zamówień na kwotę powyżej 199zł przesyłka jest darmowa. Soc, pop, post. Portrety gwiazd Małgorzata Terlecka-Reksnis zł dostawa Zamawiając w księgarni zapłacisz tylko 7,99zł za przesyłkę, możesz też odebrać ją bezpłatnie w kilku punktach w Polsce. Płatność za książki można wygodnie rozłożyć na raty, a powyżej 199zł przesyłka jest darmowa. Zachłanne na miłość Sławomir Koper zł dostawa Zamawiając w księgarni Allegro u większości sprzedawców możesz liczyć na bardzo tanią przesyłkę, a dla posiadaczy konta Smart przesyłka jest darmowa. Rocznice W roku 2022 przypada:86. rocznica urodzin Agnieszki Osieckiej25. rocznica śmierci Agnieszki Osieckiej Cytaty Agnieszki Osieckiej #1 Młodość jest potwornie ciężkim przypadkiem i chyba nie ma nikogo, kto by z tego wyszedł bez powikłań. #2 Warszawa jest dla mnie jak taka stara, brzydka żona. Nie kocham jej, nie lubię, nie podoba mi się i nigdy nie podobała, ale przecież zawsze do niej wracam. Wracam, choć mam na świecie rozsiane różne kochanki, z którymi właściwie mogłabym się ożenić. Ale nie żenię się. #3 Często kocha się „z przerwami”. To znaczy czasem jest tak, że aż brzuch boli i oczy pieką, a czasem jest tak, „że można wytrzymać” i w ogóle myśli się mocno o czym innym. #4 Życie pastwi się nade mną z niebywałym okrucieństwem. W słowach też nie znajduję żadnej pociechy ani przytułku. Suche słowa mi się sypią, sypkie, oddzielne. #5 Przyjaciele moi i przyjaciółki! Nie odkładajcie na później ani piosenek, ani egzaminów, ani dentysty, a przede wszystkim nie odkładajcie na później miłości. Nie mówcie jej: „przyjdź jutro, przyjdź pojutrze, dziś nie mam dla ciebie czasu”. Bo może się zdarzyć, że otworzysz drzwi, a tam stoi zziębnięta staruszka i mówi: „Przepraszam, musiałam pomylić adres…” I pstryk, iskierka gaśnie. #6 Szczęście to jest radość powtarzania. Jeśli ktoś stanął nad ranem w porcie, spojrzał w morze i zobaczył nagle jak niebo pęka i ze stalowej jamy wynurza się rdzawa kreska – jak w rozpalonym piecu – to znaczy… no właśnie, to nic nie znaczy. Bo ten, kto znalazł tam się jeden jedyny raz i się ucieszył raz szaleńczo, to nie jest jeszcze człowiek szczęśliwy. To jest człowiek, któremu się coś udało. (…) Ale człowiek, który chodzi na brzeg codziennie i za każdym razem jest olśniony, to jest człowiek szczęśliwy. #7 U mnie jest blisko z serca do papieru. #8 Pośród doskonałego porządku dzisiejszego poranka czuję się nieprzyzwoicie samotna z tym moim pytaniem: Po co żyłam? #9 Jestem dziennikarką. Dlatego wiele moich piosenek to po prostu rymowane reportaże. Data urodzenia Agnieszki Osieckiej 09/10/1936 (piątek) Miejsce urodzenia Agnieszki Osieckiej Warszawa, Polska Data śmierci Agnieszki Osieckiej 07/03/1997w wieku 60 lat Miejsce śmierci Agnieszki Osieckiej Warszawa, Polska Przyczyna śmierci na skutek choroby Znak Zodiaku Agnieszki Osieckiej ♎ Waga Powiązane biografie Bestsellery Najciekawsze propozycje książkowych biografii i autobiografii z ostatnich tygodni. - biografie i książki Powyższe treści mogą być dowolnie kopiowane i modyfikowane, pod warunkiem podania linku zwrotnego. powstaje z miłości do biografii i tworzenia stron. Reklamy na stronie nie pokrywają nawet kosztów serwera. Dlatego mimo że dokładamy wszelkich starań, by wszystkie dane zawarte na stronie były poprawne, nie wykluczamy możliwości pojawienia się błędów. W takim wypadku prosimy o kontakt. Przydatne linki
Agnieszka Osiecka. BIA A BLUZKA Agnieszka Osiecka BIA A BLUZKA. Kochana moja, pami etaj! 1) Kartki (!). 2) Zaświadczenie z miejsca pracy. 3) Bilety na kolej. PS Nie chcia am Ci e budzić, by aś chyba troch e pijana. Pralni e za atwi e sama, wracam ko o 18. Kochana moja, jaka ty jesteś kochana. Polska Press Sp. z o. o. informuje, że wszystkie treści ukazujące się w serwisie Gazeta Wrocławska podlegają ochronie. Jesteś zainteresowany kupnem treści? Dowiedz się więcej. © 2000-2022 Polska Press Sp. z o. o. 854 views, 37 likes, 0 loves, 0 comments, 3 shares, Facebook Watch Videos from TVP1: Agnieszka szuka miłości Na jej drodze życiowej pojawia się młody dziennikarz. Osiecka - serial TVP dziś o 20:15 Agnieszka Osiecka, kobieta, której nie trzeba przedstawiać większości z nas. Oczarowała świat, ponad dwoma tysiącami tekstów piosenek, które napisała. Niektóre z nich, jak: Małgośka (wyk. Maryla Rodowicz), Wariatka Tańczy (wyk. Katarzyna Groniec), Na zakręcie (wyk. Krystyna Janda), Zielono mi (wyk. Kasia Nosowska), Uciekaj Moje Serce (wyk. Seweryn Krajewski), Niech żyje bal (wyk. Maryla Rodowicz), potrafi zanucić cała Polska. Znana ze swojego nieszablonowego stylu wypowiedzi była również wybitną pisarką, reżyserem teatralnym i telewizyjnym, a także dziennikarką. W ciągu swojej płodnej kariery Osiecka nieustannie eksperymentowała z kilkoma formami pisania biografii. Od 10 roku życia prowadziła skrupulatne dzienniki, komponowała krótkie fikcje z elementami własnych przeżyć. Pozostawiła po sobie szereg genialnych listów, w których dzieliła się swoimi emocjami z najbliższymi. Pięknie mówiła o miłości, choć sama miała do niej różniące się od ogólnie wyznaczonych standardów, podejście. Jej spojrzenie na miłość kształtowały głównie jej własne liczne perypetie miłosne. Otaczała się mężczyznami od najmłodszych lat. Z całą pasją kochała, flirtowała, łamała serca i co najważniejsze pięknie o tym pisała. Oto niektóre z cytatów Agnieszki Osieckiej, które być może złapią Cię za serce. CYTATY O MIŁOŚCI „Nie znam dobrze siebie i nie znam Ciebie. To poznawanie nas obojga jest pasją mojego życia”. Agnieszka Osiecka, Dzienniki 1951 ♥♥♥ „No o czymże można gadać do rana — tylko o miłości!” Agnieszka Osiecka, Dzienniki 1954-1955 ♥♥♥ „Chciałabym przeżyć wielką namiętność. Nie dlatego, że cierpię na jakąś symfonię zmysłów, ale dlatego, że mam ochotę na jakąś dawno niemająca miejsca atrakcję”. Agnieszka Osiecka, Dzienniki 1953 ♥♥♥ „Zostawiłeś mnie samą w pustym mieście, w którym pełno jest tylko Twojej nieobecności”. Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze ♥♥♥ „Chociaż raz warto umrzeć z miłości. Chociaż raz. A to choćby po to, żeby się później chwalić znajomym, że to bywa. Że to jest”. Agnieszka Osiecka, Umrzeć z miłości ♥♥♥ „Ja Ci nie mam za złe, że grasz, nie mam Ci tego za złe nawet, że grasz przede mną. Chcę tylko o tym wiedzieć i tę grę zrozumieć”. Agnieszka Osiecka, Dzienniki 1951 ♥♥♥ „Boję się, że Ty wcale tego moje kochania nie czujesz, bo nie przejawia się ono w żadnej formie dbania o Ciebie. Chciałabym jednak, żebyś pamiętał, że ja o siebie też przecież nie dbam. Jestem czasem dla Ciebie nieczuła, ale ja i dla siebie jestem nieczuła. Zwłaszcza w drobiazgach. Nie zrobię Ci śniadania, ale wiesz – ja i sobie nie zrobię śniadania”. Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze ♥♥♥ „Nie wierzę w brak czasu. Zawsze jest czas na ten krótki błysk, na ten znak: jesteś dla mnie ważna”. Agnieszka Osiecka, Rozmowy w tańcu ♥♥♥ „Okazało się nagle, że jesteśmy do siebie niepodobni jak pies do kota. Myślę, że na to jest jedna jedyna rada: Kochaj mnie! Kochaj mnie, Jeremi, a wszystko będzie fajnie”. Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze ♥♥♥ „Kiedy zaczęli się spotykać, powiedziała: – Tęskniłam za panem. A on: – To jest chyba oczywiste”. Agnieszka Osiecka, Czarna Wiewiórka ♥♥♥ „Mówię Ci, aż w głowie mi się kręci, kiedy sobie zaczynam wyobrażać, jak mogłoby nam być cudownie”. Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze ♥♥♥ „Wolałabym, żeby mi klapa od fortepianu spadła na głowę, niż żebyś był lodowaty i głęboko dotknięty”. Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze ♥♥♥ „Jeżeli na paczkach ze szkłem pisze się Uwaga: szkło, to czemuż na paczce, w której mieści się nasze serce, nie miałoby być napisu: Uwaga: drugi człowiek.”? Agnieszka Osiecka, Zabawy poufne ♥♥♥ „Często kocha się z przerwami. To znaczy, czasem jest tak, że aż brzuch boli i oczy pieką, a czasem jest tak, że można wytrzymać i w ogóle myśli się mocno o czym innym”. Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze ♥♥♥ „I ja się zakochałam tak potwornie, że np. poprosiłam go do tańca-to była piosenka »Gdy tańczę z tobą to świat się uśmiecha« i on mi odmówił. Ja natychmiast postanowiłam popełnić samobójstwo. I pamiętam, że postanowiłam truć się gazem […] puściłam gaz i postanowiłam pożegnać się z życiem. I wtedy moja mama zawołała »Agnieszka« czy tam »Agusiu, zupa na stole«. I ja wyjęczałam umierającym głosem syreny: »Ale jaka?«. I usłyszałam z kuchni: »Pomidorowa«. Postanowiłam przed śmiercią jeszcze zjeść jeden posiłek i jakoś mnie ta zupa na tyle wzmocniła, że do tej pory żyję”. Zobacz także: Inspirujące cytaty, które każda kobieta powinna przeczytać! CYTATY O NIEJ SAMEJ „Mam dwie dusze, jedną, która płacze, i drugą, która się śmieje. Ta szamotanina nastrojów to jestem ja”. Agnieszka Osiecka, Słodkie rodzynki, gorzkie migdały ♦♦♦ „Że też nigdy nie wiem, czy świat idzie naprzód, czy też kręci się w kółko”. Agnieszka Osiecka, Dzienniki 1951 ♦♦♦ „Nie chcę by inni byli dumni ze mnie. Ja chcę sama być szczęśliwa i zadowolona – ja sama- przez siebie, z siebie i dla siebie”. Agnieszka Osiecka, Dzienniki 1953 ♦♦♦ „Zła jestem na siebie, bo to mój stały odruch, że w chwilach patetycznych strasznie mi się chce śmiać”. Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze ♦♦♦ „Od jakiegoś czasu zauważyłam, że się duszę. Najpierw tylko we wtorki, potem co drugi dzień, a teraz ciągle, nawet w niedzielę. Ja potrzebuję przeciągu, szerokiej skali, czynów ogromnych”. ♦♦♦ „A więc zaczyna się Nowy Rok. Nie wiem, co przyniesie. Czekam uśmiechnięta i ciekawa i zrobię wszystko, abym nie musiała się na długo przestać uśmiechać”. Agnieszka Osiecka, Dzienniki 1953 ♦♦♦ „Każdy siwy włos na mojej głowie wyprodukowałam osobiście”. Agnieszka Osiecka, Rozmowy w tańcu ♦♦♦ „Tak zmitrężyłam cały dzień, ale nie mam o to do siebie specjalnej pretensji. Mam wyspaną, rumianą gębę i humor, że aż hej!” Agnieszka Osiecka, Dzienniki 1953 ♦♦♦ „I do szału doprowadza mnie jedno słowo „urokliwe”. To jest słownictwo ludzi o uszminkowanych ustach, brudnych majtkach i pustych duszach”. Agnieszka Osiecka, Rozmowy w tańcu ♦♦♦ „Czuję się zadręczona sobą. Nikt o tym nie wie, bo to same powikłane głupstwa. A jednak- ciężko”. Agnieszka Osiecka, Dzienniki 1951 ♦♦♦ „Dwóch rzeczy nie chcę: nie chcę w życiu mścić się i odpoczywać. Mścić się nie chcę, bo szkoda na to zdrowia, czasu, energii-zawsze na pewno wyrządzę komuś tyle krzywd, że wystarczy ich na to, aby pozostawić bez rekompensaty krzywdy doznane. Odpoczywać nie chcę pod żadnym pozorem-to grzech wobec życia, szkoda czasu na odpoczywanie!” Agnieszka Osiecka, Dzienniki 1954-1955 CYTATY O ŻYCIU I ŚWIECIE „Człowiek nigdy nie jest tym, za kogo się podaje. Ma tylko potrzeby społeczne, wspólne. Reszta – oddzielna”. Agnieszka Osiecka, Czarna Wiewiórka *** „Jak pięknie jest rano, gdy jeszcze nie wszystko się stało, i wszystko może się stać, tylko brać…” Agnieszka Osiecka, Tylko brać *** „(…) zarobić pieniądze jest bardzo łatwo. Na samym rozwożeniu kwiatów mogę zarobić kokosy. Co dopiero na rozwożeniu kokosów”. Agnieszka Osiecka, Biała bluzka *** „Młodość jest potwornie ciężkim przypadkiem i chyba nie ma nikogo, kto by z tego wyszedł bez powikłań”. Agnieszka Osiecka, Szpetni czterdziestoletni *** „Kto się nie łudzi, ten łzami poduszki nie brudzi”. Agnieszka Osiecka, Zabawy poufne *** „Są uderzenia, które pozostają ciosami, jeśli nawet przygotowuje się do nich całymi latami”. Agnieszka Osiecka, Dzienniki 1951 *** „Masz ochotę się rozpłakać? Więc płacz! Ale niechaj wszystko w Tobie płacze: ręka, oczy, każdy muskuł twarzy”. Agnieszka Osiecka, Neponset *** „Przeszłości nie da się uniknąć. Siedzi mocno w każdym z nas. Zabarwia sepią każdą chwilę radości, ale i rozjaśnia każdą łzę”. Agnieszka Osiecka, Rozmowy w tańcu *** „Dziś żarty powoli się kończą. Coraz poważniejsi ludzie poważnie zajmują się śmiesznymi sprawami”. Agnieszka Osiecka, Szpetni czterdziestoletni Maryla Rodowicz: wspomnienia o Agnieszcze Osieckiej. Jacy byli jej mężczyźni? Związki Osieckiej. Jesteś w strefie. „Lubiła, żeby miał katar”. Maryla Rodowicz wspomina mężczyzn Piotr Derlatka, „Zdradziecka Osiecka”, wyd. Latarnik, Warszawa 2015, cena 44,90 zł Materiały prasowe- (Giedroyc - red.) chodzi nocą po miasteczku w nadziei, że ona (Osiecka - red.) wynurzy się z mgły. Nie lubi jej telefonów, gdy za plecami czuje mieszkańców domu; pragnie obcować z nią sam - opisywała zachowanie legendarnego redaktora "Kultury" Magdalena Grochowska. Co wiemy o romansie Agnieszki Osieckiej z Jerzym Giedroycem? Oto fragment książki Piotra Derlatki pt. "Zdradziecka Osiecka". We wrześniu 1957 roku Osiecka wyjechała wraz z przyjaciółmi z STS-u do Francji. Na winobranie, ale pod datą 20 września zapisała: „Cmentarze” dla Giedroycia. Tego dnia dotarła do Instytutu Literackiego i poznała redaktora naczelnego paryskiej „Kultury” Jerzego Giedroycia, któremu przekazała obszerne fragmenty utworu Hłaski „Cmentarze”. Przewiozła je przez granicę nielegalnie, znając zapewne ewentualne konsekwencje tego czynu (potem przez siedem lat nie dostała paszportu). Hłasko pisał do Giedroycia: „Pani Osiecka, z której uprzejmości korzystam, będzie mogła szanownemu Panu opowiedzieć dużo ciekawych rzeczy, na które w liście z tysiąca niezrozumiałych względów nie mam miejsca”. Sugerował w ten sposób, że Agnieszka jest zaufaną osobą, która może przekazać informacje nienadające się do listu oficjalnego, z pewnością starannie czytanego przez cenzurę. Giedroyc wydał ów utwór wiosną następnego roku wraz z innym opowiadaniem Hłaski – „Następny do raju”. Przyznał również Markowi Hłasce nagrodę literacką „Kultury” dla pisarza krajowego. Było to dla Hłaski wielkie wyróżnienie, ale i początek jego końca. Bo zanim Giedroyc wydał jego utwory, Hłasko opuścił kraj – 21 lutego 1958 roku za pożyczone pieniądze wyjechał do listów Hłaski wynika, że Osiecka miała do niego dołączyć: „Czekamy wszyscy na Twój przyjazd i bardzo się niepokoimy. Jesteś stałym tematem rozmów i wszyscy mnie zadręczają, abym opowiadał na Twój temat; ale udało mi się ich zrazić opowieścią na temat Twojej nieposkromionej zmysłowości – teraz już mnie nie dręczą”. Hłasko nie wiedział, że Osiecka nawiązała z Giedroyciem relację, która przekroczyła ramy wzajemnej fascynacji intelektualnej. Pisze o tym, choć nie ujawniając nazwiska poetki, Magdalena Grochowska, dziennikarka, autorka książki „Jerzy Giedroyc. Do Polski ze snu”, która spędziła wiele czasu w paryskiej „Kulturze”, zbierając materiały do swej monumentalnej pracy. Z innej książki tej autorki, „Ćwiczenia z niemożliwego”, dowiadujemy się, że pod koniec lat pięćdziesiątych w życiu Giedroycia pojawiła się piękna kobieta, dla której redaktor stracił głowę:„Nazywa ją pięknie: imieniem duszka z białoruskich bagien, tańczącego ognika, który ukazuje się w postaci jasnowłosej dziewczyny i wciąga nieostrożnych w topiele”. Ślub syna króla disco polo Zenka Martyniuka. Daniel Martyniu... A jednak można się domyślić, że kobietą, dla której Jerzy Giedroyc chciał porzucić swoje ustabilizowane życie, była Agnieszka Osiecka. Poetka w 1958 roku, w czasie kiedy pozostawała w związku z Markiem Hłaską, prowadziła zapiski zatytułowane „Dziennik Kikimora”. Kikimora – tak nazywał ją Jerzy Giedroyc. Kikimora – duszek, który w mitologii słowiańskiej przybierał postać młodej dziewczyny, czasami niewidzialnej. Czasem wrogiej wobec mężczyzn. Dla Giedroycia Agnieszka stała się więc Kikimorą, kobietą, która zmąciła jego wewnętrzny spokój. W dzienniku Osiecka cytuje jego list: „Tego niepokoju nie umiem, nie chcę definiować. Gdybym miał 20 (co najmniej) lat mniej, ten niepokój przyjąłbym jako zapowiedź nie wiem czego, w każdym razie jakiegoś przełomu. Tak widzę w tym tylko klęskę”. Giedroyc sam był zdumiony, że stracił głowę dla 22-letniej kobiety! W dodatku związanej z pisarzem, którego właśnie przyjął pod swój dach, którego nagradzał i promował! „Dziewczynie ze snu”, swojej Kikimorze, wysyłał pisane nocą listy, słał telegramy i kwiaty, telefonował. Dzwonek. W drzwiach jakiś bałwan z olbrzymim pakunkiem. Okazuje się – kosz azalii od Jerzego. […] W pierwszej chwili wcale ich nie widzę, czytam tylko krótki wymiętoszony świstek imieninowy z podpisem Jerzego i zaczynam buczeć. Łzy jak groch sypią mi się po mordzie, wstydzę się i cieszę – pisała Osiecka. Trudno powiedzieć, co naprawdę czuła. Jej listy do Jerzego Giedroycia na razie nie zostaną opublikowane. „On wszystko dotychczasowe przekreśla, lepi z nią babki z piasku w ciepłych krajach. […] Zburzyła jego spokój. Był w stanie obumierania, które zaakceptował. Narzucał sobie żelazną dyscyplinę; zmieniała go w kawałek drewna, lecz zapewniała integralność. Teraz pogrąża się w melancholii. Staje się sentymentalny. […] Odczuwa głód życia osobistego i wie jednocześnie, że jest za późno. Chciałby się położyć na podłodze i umrzeć. I – musi to wyznać – jest tchórzem. Chodzi nocą po miasteczku w nadziei, że ona wynurzy się z mgły. Nie lubi jej telefonów, gdy za plecami czuje mieszkańców domu; pragnie obcować z nią sam. […] Na koncercie Edith Piaf pilnuje, by nikt nie zajął sąsiedniego miejsca, bo wyobraża sobie, że ona siedzi obok niego. […] Stało się to, czego się obawiał. Jest mu niezbędna. Tylko ona potrafi pogodzić go z życiem, zasłonić. Pragnie patrzeć na jej profil, który zawsze wydaje mu się czysty. Słuchać jej głosu. Dotknąć ręki” – pisała Magdalena Grochowska. Piotr Derlatka, „Zdradziecka Osiecka”, wyd. Latarnik, Warszawa 2015, cena 44,90 złPOLECAMY:Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera